Meydanlar kimsesiz
İşlikler şantiyeler sessiz
Ve ben utanıyorken
Bayram değil kurban
Kan izlerine basacağım
Yitip giden türkünün
Köleliğimin aşığıyım
İçimdedir isyan ateşim
Şimdi kül bağlasa da
Kor en derindedir
Ben utanıyorum
Ellerimde kan kokuları
Yine aynı şalterin önü
Yine devrik ve kirli
Yüzümü eğiyor
Uyarmıştım demek çözmüyor
Aynı yolu yine adımlıyorum
Ah bir bayrak açabilseydim
Tek başınalığın tuzağında
Herkes bana bakıyor
Bütün gözler üzerimde
O yaptı diyorlar, o
Engel olabilirdim deyip
Suçluyorum kendimi
O ilk taşı kim attı ki
16.10.18
Yavuz YağcıKayıt Tarihi : 16.10.2018 18:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!