Veda Şiiri - Mahmut Türk

Yüzünü dökme gerdanına
Dağılmasın dudaklarımdan
Gecenin yüz karası sevincim.

Gümüş bir hançerin ödüncü güzelliğin
Yarası kalbimde süs
Aşkınla kıvrılır yüreği ırmakların
Kuş bahçelerinde büyürken karanfil gölgesi
Bir öpücük gibi 
Konar omuzlarına ıslak saçların.

Sen şiir yazarsın yukarıya bakmadan
Yıkarsın acılarını çocukluğunla
Ayrılık ölüm gibi çağırır beni..

Henüz üşüyecek kadar ısınmadı ellerim
Yüreğimin kanını hatıran silmez
Kulaklarımda son sesin:
-gitmekten zarar gelmez!

Bedenleriniz kadar hürsünüz
Al yanaklı güzel kızlar
Uğrunuzda ölenleri
Her mezarda görürsünüz.
Bütün susmalarım adınla başlar..