Uzun zamandır yorgunum. Yorgunluğumu fazlaca hissetmeye başladım. Ne bu kalp bu bedene ait, ne de bu beden yaşadığı yere. Nefes aldığım hiçbir yere ait değilim. Nefes almamı sağlayan hiçbir şeye sahip değilim. Bir şeyler eksik, bir şeyler fazla, birçok şey de yanlış yerde. Şehir sınırları mesela. Bir çizgiye bağlanıyor isimler. Köyler semtler bir çizgiyle, bir sınırla ayrılıyor. Aslında ayrılan ne yollar, ne de isimler. Ayrılan bizleriz ve bunu hiçbir kitap yazmıyor..
Burçin AktaşKayıt Tarihi : 28.10.2012 00:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!