Uzun koşu Şiiri - Yorumlar

Merhaba, marangoz Aleko, daha açılmamış dükkanının kepenkleri, yoksa öldün mü
Merhaba, evinin merdivenlerinde bebekleri ile oynayan küçük kız, beni tanımadın mı
Merhaba Filozof, haydi en derinlerinden bir küfür salla, bak neler oluyormuş hayatta
Ben geçerken şöyle göz ucu ile baktım da o kör bahçelere, közlü mektup ve fotoğrafa
Yazık dedim, demek ki hiç yol adımlanamamış yürek yollarında, bunca yaşananlarla
Gene de ne çok umut menzili var önümüzde, hangi vakitlere neler sığar bilemem ama
Koşarak inmek gerek yokuşlardan ve gölbaşlarından, damlayarak ulaşmak için denize.

hangimizin elinin tersiyle itmediği güzellikler olmadı ki...

ve sonrasında geri gelmeyecek değerler...

kutlarım mükemmel içleniş etkileyici bir anlatımdı.

selamlarımla

tam puan

Usta bir kalem mükemmel bir şiir...
Bu düşündüren sürükleyen şiiri yazdıran yüreğinize sağlık...Gönülden kutluyorum... Sevgi ve saygılar....Lamia CANAY...

Ben bu şiirde; İstanbul’un namus incisi göğüslerinden nasıl emzirilmektedir
Repertuarlarımızdaki aşk’a doğru adımlar ve şarkılar, onu anlatmaya çalıştım.,
Anlayana ….. Anlamayana aşk olsun.

Su gibi akıcı, anlamı ve anlatımı mükemmel, kalem usta, yürekten kutluyorum hocam. Saygılar.- Berkay Kur.

dün gece yeniden baktım, bende kalan o siyah-beyaz fotoğrafına
saçına taktığım çiçekler, daha renklerini düşürmemişler dudaklarına
gülümsüyorsun kendinden saklı, içindeki gökkuşağı onyedi yaşında.
Oysa… ne kadar çabuk erirmiş karlar meğer, ölçülmeden boy ölçmeler
şimdi anlıyorum…, şimdi daha iyi anlıyorum./


........Harikasınız.......


sevgilerimle.....

Hayatın bağlayan kollarından yakalanmış insanın kendince özgürlüğe koşuşunu mısralara döken, bilgi, duygu, felsefe, inanç yüklü çalışmanızı hayranlıkla okudum.

Sizi kutlar.. Başarılarınızın devamını dilerim..

Elini ver bana konuştuğumuz her şey, ettiğimiz her yemin ve geceyarısı buluşmalar üzerine…
Saat kaç….?

nazende kaya

koşuyorum,
öfkemden bedava avans alıp, kesilmiş soluğuma yerleştiriyorum
arkamdan hiçbir tramvay ve galata kulesi yetişemiyor rüzgarıma
ben bu huyunu İstanbul’un, seni sevdiğim kadar çok seviyorum
Benzemese de sokakları, çocukluk şehrimin serseri kaldırımlarına
paslanmış kasaturanın, bir elmayı soyarken attığı kahkahalara
ben bu halini İstanbul’un, sana ördüğüm hayallere giydiriyorum.

SANA ÖRDÜĞÜM HAYALLERE GİYDİRİRKEN TÜM DUYGULARIMI NEFESİM NEFESİMDE SUSUYOR ....

BAZEN KOŞMAK YORUYOR YORUYOR BE ŞAİR....

SEVGİLER...

İstanbul'da gibi hissettim kendimi ve koşan o adamın duygularını... Harika bir eser daha Usta Kaleminizden. TEBRİKLER

usta işi dizeleri kutlarım

Çok güzel duyguları dile getirmede her zamanki ustalığıyla sevgili Cevat Çeştepe yine harika bir şiir yazmış.