Seni uykundan alıp gidenleri anladım,
Gecenin sessizliğinde izleri kaldı.
Bir sözün titredi duvarlarda,
Ben sustukça içim daha çok anlattı.
Gölgeler uzadı, zaman ağırlaştı,
Bir nefesin hatırası kaldı odalarda.
Kelimeler yetmedi, sessizlik büyüdü,
Ben, içimdeki yankıya sığındım.
Ve gece, kendi sırrını sakladı,
Ben sustukça kalbim daha da kanadı.
Bir hatıranın gölgesinde solgun kaldım,
İçimdeki yankıdan çıkamadım...
Ayrılık Saati
Kayıt Tarihi : 2.12.2025 10:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bitmeyen karanlık ...




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!