Asya Aydin - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı

Kemdime güvenirim beni sorgulayani sorgularim...*küçük seylere takarim olayciyim...*benle oyun oynanmaz mızıkçıyım..*ben ne süperim nede bulunmaz hint kumasiyim...*ben sadece farkliyim...*kinci degilim ama yapilani asla unutmam...*sefkat gösteririm ama simartmam...*ciddiye​ alirim ama kapilmam...*...hayat​ zordur bilirim ama bende kolay biri degilim...*benim için mantik herseyden önemlidir gerisi hostur ama bostur...*adimlarimd​a kim ne der diye düsünmem...*basit kisilerle polemige girmem...*bazi yanlislari asla affetmem...*ihaneti asla sineyi cekmem...*ihanet eden hainide bir daha görmem...*tutamicagi​m sözleri asla vermem...*dünyada kimse üzülsün istemem...*yasanilmi​slari kolay kolay silmem...*sevdigimi çok kiskanirim ve bunu belli etmekten çekinmem...*cesarets​izliği gurula örtmem...*yalan ve taktiklerle ugrasmayin ben yemem...*dostlarima ve sevdiklerime asla laf ettirmem...*tutkular​im vardir vaz geçmem...*kimseyi bilerek incitmem..*Duygusalm​..
KOÇ BURCUYUM.......
Ne hesabını veremeyeceğim bir günüm oldu ne de vicdanımı lekeleyen bir geçmişim... Ne hissettiysem onu söyledim , onu yaşadım...
Yaşadığım bir tek andan bile pişmanlık
duymadım...Asla keşkelerim olmadı... Hiçbir zaman kendimle vicdan mahkemesi yapmak zorunda kalmadım... Karşıma bazen gerçek yüzler , bazen sahteler çıktı ama olsun ben yine sadece hislerimle yaşadım..Asla sevmediğim birine seni seviyorum demedim , ya da asla birini severkenkarşılığını beklemedim......
Dostluğuma değer biçmedim , sevgime ise
hiçbir zaman sınır çizmedim... Sevdiysem sonuna
kadar gittim,bitirdiysem öldürse de hasreti geriye dönmedim... Bazen çok kırıldım , bazen belki de kırdım... Ama hata insana mahsustur dedim..Affettim , af diledim..Kimileri birden fazla
kırdılar kalbimi ama ben onları yinede affettim.Onlar belki beni saflıkla yargıladılar.
Belki de içten içe sinsice güldüler...Ama asıl unuttukları şuydu... Ben aldanmadım...
Aldanan her zaman kendileri oldular ama bunu anlayamadılar... Bir insan kaybının ne olduğu
bilemedikleri için... Kaybetmek onlar için bir alışkanlık haline geldiği için......
Oysa ben hiç insan kaybetmedim...Sadece zamanı geldiğinde vazgeçmeyi bildim o kadar...



‘Kimseyi değiştiremezsin hayatta. Ve kimse için de değişmemelisin. Kimliğini kaybettiğin an yaşamını çöpe attın demektir. İstemediğin sürece hiçbir şey için ödün vermeyeceksin hayatta. Gün gelir verecek bir şeyin kalmaz çünkü. Herşeyi sen istediğin için yapacaksın, başkası istediği için değil. Ve sen sen olarak kaldığın sürece yanında olanlar da mutlu olacaktır. Bırak hayatına eşlik etmek isteyenler gelsin seninle. Yolun bitimine kadar gelmeleri şart değil. Herkesin gidebileceği bir yol vardır. Sen yeter ki yanında yer ayırmayı bil. Ne sen kimse için mecburi istikametsin, ne de bir başkası senin için. Seninle gelmek isteyenleri yanına al. Belki beraber daha çok şey katabilirsiniz bu hayata. Yanındaki seni mutlu ettiği sürece kalsın hayatında, zorlama kendini. Hayat rahat insanlarla güzel. Ve hayat hak ettiği gibi yaşandığında güzel.”