UNUTANA KADAR BENİ
oturmuş ektiklerinin kıyısına
biraz sen topladım
savurdum sonra rüzgara
içinde biraz nergis biraz kardelen
inanmışlıklarımın içinde
güneşimi de çaldın
ben yine maviye yürürüm
bildiğim tek yola
sen boğulacağın denize
ben umuda
dudaklarımız kanadıkça
bir boşluk vurur yüreğimize
aşkın hangi mevsimindesin sen
ben yanarım kışında yokluğunla
güneşi verdin sen siyaha
bir suskunluk bıraktın ardında
.
gittin korkakça adını koyamadan
bunun adı ayrılık olsa da
ben sende kaldım bu ayrılığın tek sevinci
hükümsüz kıldığın sarılmalarımı
ben geçmişe sarılır tutunurum yine
.
sıra sıra diziyorum kendimi
gecelerinde kabuslarını ayıklarım ben
korkma bu ayrılığa yetsin gücün
takılıp kaldım ben
vurmasın seni de özlemim
.
Unutana kadar beni ALIŞTIRACACAĞIM
sendeyim ben
Bilmelisin bunu
UNUTMADAN MUTLU OL /OLUR MU
düşünme beni iyiyim ben
.
Sonra mı
Gidiyorsun işte
Biliyorsun beni dayanabilir miyim sensizliğe
Kayıt Tarihi : 1.4.2023 14:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Emeğine yüreğine sağlık üstadım.
Selâm ve saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)