Tövbe II Şiiri - Talat Akkoca

Sensizlikle sessizlik arasında kaldım
Duymadı kimse haykırışlarımı
Bağırdım bakın burdayım diye
Dönüp bakmadı hiç kimse
Ben savruldum yıllarca dağlardan çöllere
Susuz kaldım koskoca bir gölde
Her yanım hep kapkara gölge
Açtım gözlerimi hem de geçmişe
Pişmanlıklar dolu baktım heybe
Vakti gelmiş sancılarımın kaynağı tövbe
Tövbe tövbe bin kere tövbe yine tövbe
Bu beynimi tüketen düşünce
Düşünce dile tövbe tövbe tövbe
Bir damla suda buldum Rahman'ı
Mucize imiş meğer arının kanadı
Tüm alemin sırrı senin içinde saklı
Ey kendini alim sanan zalim
Kainatta bir zerredir ilmin
Var olanı kopyalamaktan öteye geçemedin
Tüm bu cahilliğe rağmen kibrini yenemedin
Secdeye varıpta bir şükür diyemedin
Şimdi tam zamanı işte
Bil geç kalırsın her nefeste
Şükre açılan nurdan kapıdır tövbe
Hadi kurtul şirkten kendini temizle
Vakti gelmiş sancılarımın kaynağı tövbe
Tövbe tövbe bin kere tövbe yine tövbe
Bu beynimi tüketen düşünce
Düşünce dile tövbe tövbe tövbe