Mavilik gülümsüyor yüzüme, içinde başka renklerin olduğu.
Beyaz bir mutluluk kaplıyor gözlerimi, başka renklerin solduğu.
Ölümün rengi siyah beyaz gibi bir şey olmalı,
Bu tezat dolu dünyada.
Bulutlar, hiç bilmediğim ülkelerin haritasını çiziyor gibi,
Sanırım, ben yine serserice bir rüyada.
Yapraksız ağaç gibiyim, kış ortasında üryan,
En büyük umudum diyorum,
En büyük umudum gökler bile hüzünlü.
Geçiyor bulut bulut gölgelerim gözlerimin önûnden,
Bu yaşanan hayat bizim mi.
Sarıp sarmalasam kendimi, sarsam pamuk pamuk balyalara,
Yatsam kış uyusuna derin derin, dalabilsem rüyalara.
Uyanmak istermiyim bilmem ki,
Ağaçlara yapraklar varınca.
Yemyeşil bir baharda karıncalar bile kış uykusundan uyanınca.Tuncay.
Kayıt Tarihi : 25.1.2021 18:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!