Sustun Bülbül Şiiri - Emine Özçelik

Neden sustun bülbülüm,
Benim gibi senin de bitti mi sevdan?
Gecelerdi buluşmamız,
Gecelerde sen de kayboldun.
Hüzünlü yüreğime biraz neşeydin;
Neşem kalmadı gidişinle,
Sen de hüznüm oldun.
Silinen herkes gibi sende mi gittin?
Sustun gecelere sen de,
Susan herkes gibi.
Sen de sevmedin geceyi, beni terk ettin.
Bir sen kalmıştın güzellik içimde;
Sen de beni terk edip gittin.
Anladım!
Bu dünya bana haram,
Sevmeler haram,
Geceler, günler artık kederim olsun.
Kaderim ise; ayrılık olsun.
Bekleriz madem geçmesini,
Yürekte yara, gönülde hüzünle bu ömrün,
Faniden Bakiye geçene kadar.