Hayat Nedir Anne?

benim hiç sapanım olmadı anne, ne kuşları vurdum, ne de kimsenin camını kırdım... çok uslu bir çocuk değildim ama, seni hiç kırmadım, hep boynumu kırdım. ben hayatım boyunca bir tek kendimi vurdum! .. suskun görünsem de, fırtınalı ve mağrurdum anne. Yusuf Hayaloğlu Tüm şiirleri için tıklayın.

Gezinen Bir Gölgedir Hayat

Gezinen bir gölgedir hayat, gariban bir aktör sahnede bir ileri bir geri saatini doldurur ve sonra duyulmaz olur sesi, bir masaldır gürültücü bir salağın anlattığı ki yoktur hiçbir anlamı. William Shakespeare Tüm şiirleri için tıklayın.

Ey Hayat

Ey hayat, sen şavkı sularda bir dolunaysın. Aslında yokum ben bu oyunda, ömrüm beni yok saysın... Yaşam bir ıstaka; gelir vurur ömrünün coşkusuna. Hani tutulur dilin, konuşamazsın… Tırmandıkça yücelir dağlar. Yılmaz Odabaşı Tüm şiirleri için tıklayın.

Sevgilim Hayat

Yüzüme bak ve yüzümü hırpala yüzümü değiştir, dağlı bir anlatım bırak sen her hafta oğlunu leğende yıkayan hayat yaban, diri memelerinden ısırmak dudaklarındaki tuzu dudaklarıma almak için çok oldu tepelere vurdum kendimi bulutlara karıştım ve karanlık kahvelerde tıraşı uzamış adamlardan İsmet Özel Tüm şiirleri için tıklayın.

Hayat, Mayat

Hayat, mayat diyorlar Benim gözüm mayat'ta. Hayatin eksiği var: Hayat eksik hayatta. Takınsam, kanat, manat; Kuş, muş olsam seğirtsem. Bomboş vatana inat, Matan'a doğru gitsem... Necip Fazıl Kısakürek Tüm şiirleri için tıklayın.

Hayat Efsanedir

Saçların aklarla dolduğu zaman Geriye hasretle bir bakar mısın? Yıllar mazimizi yolduğu zaman Göğsüne menekşe, gül takar mısın? Pembe kıyılardan geçse bir sandal, İşitsem sesini şen fıskiyenin; Zikrimde canlanır eski bir masal: Gözümde gözlerin, elimde elin... Asım Bezirci Tüm şiirleri için tıklayın.

Hayat Bana Yalan Söyledi

İlk kez hesaplaşıyorum kendimle... Tuhaftır kalemi,kâğıdı ve seni Onca sevmeme rağmen, Sana ilk kez yazıyorum... Şimdi sen yoksun, seni düşünmek var. Çocukken de seni düşünürdüm her gece, Radyo dinler, şiir yazardım, Her Çarşamba pazara giderdik annemle, Babam maaş aldığında baklava yerdik. Fatih Kısaparmak Tüm şiirleri için tıklayın.

Hayat Bize

...hayat bize mutlu olma şansı vermedi sevgili biz kendimizden başka herkesin üzüntüsünü üzüntümüz, acısını acımız yaptık çünkü. Dünyanın öbür ucunda hiç tanımadığımız bir insanın göz yaşı bile Yılmaz Güney Tüm şiirleri için tıklayın.

Mürde Cânım İltifâtundan Bulur Her Dem Hayât

Gazel Mürde cânım iltifâtundan bulur her dem hayât Ölürem ger kılmasan her dem mana bir iltifât Yaza bilmez leblerün vasfın temâm-ı ömrde Âb-ı Hayvân verse kilk-i Hızr'a zulmetden devât Men fakîrem sen ganî vergil zekât-ı hüsn kim Şer' içinde hem manadur hem sana vâcib zekât Fuzuli Tüm şiirleri için tıklayın.

Boşluğunu Soluduğun Hayat

Öğrendiğin her şey, Susup arkanı döndüğün. Yenildiğini unutup, Güzelliğini sonuna dek yaktığın her şey Seni senden kurtarmıyorsa Ne anlamı var sana hayatının sevgili… Masumiyetin kimi zulümden kurtardı, söylesene Hem bu arzuda onun adı bile geçmez… İstikbalin sıradan bir ayrıntı Bu telaşta… Cezmi Ersöz Tüm şiirleri için tıklayın.

Hayat Böyle Zaten

Bir evin bir köpeği vardı; Kıvır kıvırdı, adi Cincon'du, oldu. Bir de kedisi vardı: Maviş, Kayboldu. Evin kızı gelin oldu, Küçük bey sınıfı geçti. Daha böyle acı, tatlı Neler oldu bir yıl içinde! Oldu ya, olanların hepsi boyler. Hayat böyle zaten!.. Orhan Veli Kanık Tüm şiirleri için tıklayın.

Ayrılık Şarkısı

Gidince, gülün rengi sarardı gözlerimde Mutluluk dolu dünyam karardı gözlerimde Gözyaşların yağmurdu, ıslatırdı içimi O yemyeşil gözlerin bahardı gözlerimde Yıldız gibi parladı gönlümde gülüşlerin Duruşun güneşimdi, yanardı gözlerimde Dudaklarım ismini hecelerdi derinden Nurullah Genç Tüm şiirleri için tıklayın.

Zulme Direnmektir Hayat

On beşine bastımı dudaklarında bir türkü elinde bayrak kavga sokaktaki oyuna benzer artık çocukluğu benzemez çocukluğa Deniz okşayabilir mi sarışın bir dağın Ahmet Telli Tüm şiirleri için tıklayın.

Savrulup Dururken Hayat

Kekremsi bir hayat dilimindeyiz Bakır tadında geçiyor günler Tutmuş yolları bir sürü harami Geleni geçeni sigaya çekmekte Şüphesiz onlar ölüm getiricilerdir Ve sevincin düşmanı olarak bilinirler Yoktur gözlerinde sevgilerin ışıltısı Aşk yoktur, duman bürümüştür büsbütün Ahmet Telli Tüm şiirleri için tıklayın.

Dertler Benim Hayat Senin Olsun

Bir zamanlar benim sevgilimdin Yanımdayken bile hasretimdin Şimdi başka bir aşk buldun Mutluluk senin olsun Dertler benim, çile benim, hasret benim Hayat senin, senin olsun Ömrüm senin, senin olsun Ben daha ne çile, dertlere yolcuyum Orhan Gencebay Tüm şiirleri için tıklayın.

Hayat Kavgası

Bir uçurum oldu hayat Dokunsan düşecekmiş gibiyim Gel de kurtar beni benden Sanki ölecekmiş gibiyim Sardı Kollarımı dert çemberi Kader tuzağına düşmüş gibiyim Bir yanda hayat kavgası var Bir yanda aşkın ıstırabı Tek başıma nasıl yaşarım ben Orhan Gencebay Tüm şiirleri için tıklayın.

Hayat Pazarı

Ben bu hayat pazarında Satılacak adam mıydım? Eskimiş bir mendil gibi Atılacak adam mıydım? Ne anladım ben aşkından Can mı verdin sen canından Be Allahsız ben sırtından Vurulacak adam mıydım? Ahmet Selçuk İlkan Tüm şiirleri için tıklayın.

Hayat Kervanı

On iki lokma ekmeğe kazanılmış On iki konak içinde On iki adam ağlıyor hıncından On iki banyo teknesi içinde Kötü bir telgraf almışlar Kötü memleketten kötü bir haber Yerlinin biri o memlekette Kalkmış ayağa birden çeltik tarlasında Ve acı acı gülerekten Bir avuç pirinç savurmuş Jacques Prevert Tüm şiirleri için tıklayın.

Hayat Bir Emrin Var Mı? Kendimle Yolculuk

Oldum olası içsel yolculukları, bağlanmayı, mistisizmi ve aşkı severim. Aşkın insandaki en yoğun mistik duygu olduğuna inanırım. Âşık insanları bilge, derviş ve üçüncü gözü (feraset gözü) açılmış insanlar olarak görürüm. Aşk acısının, evreni yaratan yüce bir güç varsa (kimse o) onun tarafından verilmiş bir tılsım olduğuna inanarım. Aslında hiçbir dine inanmam. Dinciliğin insanlığı yozlaştıran akımlar ve güçler olduğuna inanırım. Papazları, hahamları ve imamları hiç sevmem. Bu kişilerin dünyadaki yoksulluğun, baskıların ve can sıkıntısının bekçileri olduğunu düşünürüm. Kiliselerde, camilerde, sinagoglarda içim boğulur, duramam. Ama zaman zaman içim daralınca, aşk ırmakları tıkanınca, en yakın bildiğim insanların anlayışsızlıkları, bencillikleri ile karşılaşınca, hiçbir kadının benim sevgime layık olmadığını anladığımda, bir güce, esirgeyen, şefkatle koruyan, sonsuz hoş görülü bir güce yakarıp, ağlamak, ruhumu ona açıp, onunla dertleşip, birleşmek isterim. Alkol içimdeki mistik duygularımın kapısını açan tılsımlı bir anahtardır. İçimdeki o uzun yolculuğa alkolle başlarım. Alkol içimdeki lambanın ışığını yakar. Alkolle, “ölmeden önce iyi insan” olurum. Hırslarım, kıskançlıklarım, dünyevi zaaflarım, bencilliklerim pençelerini içimden çeker. Alkolle aşkın ve bilgeliğin yolları açılır. Geriye doğru rüya görmeye başlarım. Sevdiğim bütün kadınlar, çocukluk arkadaşlarım, mücadele dostlarım, unuttuğum kardeşlerim hepsi aklımdan, rüyamın sahneleri içinden birer birer geçer. Kalbimin çektiği filmdir o. Sevdiklerim, dostlarım, yakınlarım beni istedikleri gibi kırabilirler. Bencil ve hoyrat olabilirler bana karşı, olsun ben aşk yoluna çıkmışımdır. Gözlerimi içime çevirmiş, alkolümü yudumlamış, içimdeki ışığı yakmış, rollerini sevgililerimin, dostlarımın kardeşlerimin oynadığı filmi seyre koyulmuşumdur. İçimdeki o büyük yolculuk başlamıştır. Geçenlerde, yazdığım senaryoda geçen bir tarikata gittim. Tophane’deki Kadir-i tarikatında zikir vardı. İki katlı ahşap bir evin ikinci katına çıktığımda 40-50 adam, “Allah... Allah...” diyerek heyecanla büyükçe bir odanın ortasında dönüyor, dans ediyor, birbirlerine sarılıyor, heyecanlı sesler çıkararak kendilerinden geçiyorlardı. Zikirleri, yani mistik dansları iki, üç saat sürdü. Açıkçası bu adamların içinde bulunduğu ortamı, hiçbir şeye inanıp onun etrafındaki bu duygusal bütünleşmeyi tuhaf bir kıskançlıkla izledim. İşte kendilerine benim ve benim gibi birçok insanın bulamadığı bir manevi iklim yaratmışlardı. Kısa bir süre için de olsa birbirlerine derinden bağlanmışlardı... Zikirden sonra hemen hepsinin yüzünde garip bir sevinç, bir hafiflik, bir arınmışlık vardı. Bizim gibi insanların arasında pek rastlanılmayan bir duygu iklimiydi söz konusu olan. Duydum ki bu tarikata meyhaneden gelip katılanlar varmış. Burada “meyhane ile Tanrı arasında güzel köprüler” kuruluyordu demek ki. Burada mezhebin, dinin katı kurallarının çokça önemi yoktu. Hoşuma gitti. Bir kez olsun bu coşku dolu zikri yaşamak istedim. Belki kendimi omuzlarıma binen endişe yüklerinden kurtarırdım. Yakınlarımın, arkadaşlarımın, bencil arzularını, hoyrat sözlerini, düşüncesiz hareketlerini biraz olsun yüreğimden atar, şu gelip geçici dünyada birkaç saat olsun, yerçekiminden kurtulabilirdim. Ama nerede? Zikir bitti. Adamlar yüreklerinde hafifliği, o mistik coşkuyu atar atmaz, hemen birbirleriyle polemiğe başladılar. “Sen niye iki adım öne çıktın? ”, “Siz arkadan geç geliyorsunuz.” “Ayaklar tempolu değil.” “İkinci grubun sesi duyulmuyor.” vs. vs. Tanrım meğerse o coşku yumağı hesaplı kitaplı bir folklor gösterisiymiş. Sıkıntılı bir müsamereymiş. Düşlerim alt üst oldu. Ben insanların kendi ışıklarıyla, ne hissediyorlarsa, içlerinden geldiğince zikir yaptıklarını ve özgürce hareket ettiklerini sanıyordum. Ama pek öyle değilmiş. Ben yakıştırmışım bütün bunları onlara. Üzüntüyle ayrıldım tarikattan. Bir meyhaneye girdim. Bir ufak rakı söyledim. İçimin ışığını yaktım. Başladım içimdeki rüyayı seyretmeye. Bugüne dek âşık olduğum kadınların yüzüne yaklaştırdım içimin ışığını. Tanrı da bendim, din de, aşk da bendim... Cezmi Ersöz Tüm şiirleri için tıklayın.

Suda Seken Hayat

bindokuzyüzaltmış doğumlular yıldız kanatlı birer kuştular doğru uçtular yanlış uçtular bıkmadan usanmadan uçtular bindokuzyüzaltmış doğumlular yıldız kanatlı birer kuştular fırtınalara bindi ateşi harlayan kanatları en acemi Nevzat Çelik Tüm şiirleri için tıklayın.