Ölüm kimseye yakışmaz sanırdım önceden.
Yanılmışım...
Tanrı öyle güzel yaratmışki seni,
Ne büründüğün beyazlar,
Ne de ölüm bozabilmiş eşsiz güzelliğini.
Benimse yakışığım sendin.
Bir deri bir kemik kaldım şimdi.
Örtemez oldum senden sonra
Daha da belirginleşen çirkinliğimi...
Elle tutulur bir senim vardı.
Sen de gittin.
Neyim kaldı geriye biliyor musun?
Bir elveda sonrası,
Tüm merhabalara küsüşlerim,
Kalabalıklar içinde terk edilişlerim,
Tam birisi oluyorum derken, herkesleşişlerim kaldı.
Ölümü henüz anlatmadın bana.
Ama bil ki;
Yaşamak da hatrındaki gibi değil.
Yeryüzü kanunları değişti.
İçime düşen her ateş üşütüyor,
Yaktığım her bir sigara, ömür uzatıyor örneğin.
Sahi ölümü hiç anlatmadın bana.
Söylesene çirkinlere de yer var mı orda?
Kayıt Tarihi : 25.1.2015 15:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)