Songül Akgün 2 Şiirleri - Şair Songül Ak ...

Mecazına sığmayan
Bir mecazdım belkide
Ne profiller çizildi yüzüme
Bir hayal misaliydim kendime
Çizemediğim bir iç resmim vardı belkide
Mecazdır dediler Nesine inanayım

Bir gün havadan sudan konuşmak istersen.....
Kimliksiz gökyüzüne bir selam ver......
Yağmur olup düşer......
Belki güneş olup gülümser.....
Gözlerine.......

Kim yenik düştü demişler....
Kış mı YAZ a
Bahar mı Sonbahara.....
Zafer kimin demiş mevsimleri savaştıran.....
Yok demiş biri bu bir barıştı.....Yok mu ANLAYAN....
Ne eriyen Karlar biterdi Ne güneş donar dı....

Tüm Cümleler boşa dedi biri....
KALEMDE tükeniyor.....
TÜKENMEZİ yok mu dedi biri....
O da olsa SİLGİ siz....
DOĞRU CÜMLE KEŞFEDİLEMEDİ.....
VE TÜKENMEZDEDE TÜKENDİ CÜMLELER....

Bir masum ağlama sesiydi hayata gelişi....
Bir büyük gidişi olacaktı ağlatan bilirmiydi....
Bir sayı yoktu göz yaşında...
Rakamlara sığmazdı kalbi....
Oysa çarpım tablosu misali....
Hayatta mı çarpıldı çarpıldı...

Bak ağaçlar kışın son demine aldırmadı.....
Niye soğuttun yüreğini ölüm misali....
Yeryüzü kucak açtığı yağmurlarla canlanırken.....
Hangi kuraklar vurdu yüzüne....
Kaçırdığın gözyaşlarının izinde.....
O güzel yüreğin solmuş çiçek misali bedeninde...

Küsmüş gibisin gökyüzü desem...
Neden desen...
Uzansam tutunacak gibi hissederken...
Eremeyeceğim kadar uzak görmem neden...
Mesafeleri yakın eden...
Bakış mı giden...

Dalgalar sildi kumsaldaki izleri
Bu kumsalı tanıyorum desem
Kumsal tanır mı ayak izlerimden beni
Nasıl anlatarım tanıdığım kumsal seni
Dalgalar geri ver ayak izlerimi

Büyük bir okyanusta...
Küçük bir kayık gibiyim...
Asıl küreklere kaptan benliğim.....
Dalgalara kapılmış sürükleniyor misaliyim....
Derinlik seversin bilirim yüreğim.....
Aklım boğulmadan kurtar yüreğimi...

İnsan dilinden sorulsa Kulak isyan etse...
Dil ne der.....
İnsan Kulaktan sorulsa....
Akıl isyan etse....
Kulak ne der...
Akıl bildim dese....