Son Şiiri - Alparslan Gürlek

muhtemelen son șiir bu yazdığım,
aklımı kağıda harflerle çizdiğim,
ilham perilerim emekli oldu,
kurudu gözümdeki yaș,
bu ruh; bundan böyle naaș,
sorarlarsa șayet,
nasıl bildiğinizi,
hiç yalan söylemeyin,
söyleyin bilmediğiniz.

muhtemelen son dizlerim bunlar,
yeter çektiğim dünyanın kahrını,
gözden çıkarttım yarını,
bu can; bundan böyle toprak,
gerekliydi gitmek,
imkansızdı kalmak,
hoșçakal mavi gökyüzü,
merhaba toprak.