Sıladan Gurbete Şiiri - Derviş Akçay

yolculuk ağlayarak başladı sıladan gurbete
sarıldık sevgililerimize, anamıza
kardeşimize, çocuğumuza ayrılırken
yürekler birbirine geçercesine
sanki kavuşuyormuş gibi
uzun bir gidişten sonra
yüklüyorduk sırtımıza gamı, kederi
hasret, şimdiden dağarcığımızdaydı

sevgililerimiz nefes kadar yakındı bize
şimdi bir rüzgâr esimi ırakta
uzaklaştıkça gelmiyor
kokuları kesildi artık

uzaklardayız şimdi
tarlamızdan,başaktan, tohumdan
doymamışlık hissi içimizde dolaşırken
sevgiye bir daha aç
bir daha sevgiye muhtaç
olarak

zamanla azalmadı
dağarcığımızdakiler
biz uzaklaştıkça toprağımızdan
fırtınaya tutuldu güneş rengi yapraklarımız
yeni sevgililer edindik
kuytularda, karanlık sokaklarda
dört taneydiler
beraberdiler
görüştük
tanıştık
biliştik…

takdimimdir
ayrılık, gurbet, keder, ölüm

gurbet, kederin anası
keder, ayrılığın kardeşi
ölüm, ayrılığın çocuğudur