Göz göre göre gözlerinin kutuplarını okyanus gibi varsaymamdaydı, ayrılık.
Bu sefer kuklalaşmış kalbine rol kestiremedi, şeytanın içindeki elleri...
Sevmeye kıyamadığım suretinin yanında kıramadığım sözlerin var, kalbinin her işvesine kanan...
Gözlerimin solması, tenimin git gide ayrılması etinden korkutmasın seni. Hem neden korkacaksın ki? Dudakların değdi bir kere bu aciz bedene. Gözlerin gözlerime gülümsedi. Zaman zaman kollarıma belin, omzuma cefakar başın usulca konmadı mı gözyaşları içinde?
Kayıt Tarihi : 1.12.2013 03:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!