Sevginin yansıması.. Şiiri - Tuncay Aytaç

Son gülümsemen vardı ya, vedaları yüklerken boynuma.
Yeşillikler içinde bir ilk bahar sabahı,
Hafif bir esinti dokunurken saçlarına.
Mis kokulara karışan, güzelliklerle yarışıyordu,
Bahar renkli gözlerin.
Hiç kavuşamadığım bir aşk'ı neden hala bu kadar özlerim.
İlk günkü gibisin, duruyorsun gönül tahtında.
Kaç zaman geçti, kaç mevsim döndü olamadım farkında.
Öyle bir güzelliksin ki, kelimelere sığmaz,
Yorulmam ben sevmekten,
Bilirim ki sevenler bahtiyar olmaz.
Düşmüş saçlarıma tel tel beyazlar,
Ben seni mahşere dek bekleyeceğim,
Biter mi sanırsın gönlümde aşk adına niyazlar.
Gönlümün sızısısın, dört mevsimde hep sen,
Seni ne kadar çok özledim bir bilebilsen.
Hep gizledin güzelliğini, esrarengiz gözlerini,
Ben nasıl unutabilirim ki, sevgiyle gülen gözlerini.
Bir kez olsun kırmadın kalbimi, sevgiyle baktın gözlerime,
Bilirim ki kavuşmak hayaldi, o yüzden tez elden,
Terk edip gittin beni.tuncay.