Bütün gün saatlerce boş boş, oturup çenemi elimin içine alıp
Ahşap bir oyuncağın gözlerine bakar gibi,
Dalarken aslında ona değil,
Akışkanlığına hapsolurum yaşam dediğimiz
O fütürsuz nefeslerimize karşı...
Şimdi kimyon kokunu anımsıyorum...
Çiçeklerinin açışını,pembemsi ve beyazımsı oluşunu,
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta