Sevdanın Yedı Rengi Şiiri - Nurgül Ankara

Sevgisin sevdasına yandığım,
Gözlerinin karasına kaybolduğum,
Güzel gülüşüne kurban olduğum,
Sen, kendim gibi sevdiğimsin sevdiğim

Yüreğimde yanan aşkın korudur,
Gözlerinse sensizliğin yoludur,
Her hece, her söz sana adanır,
Yoluna can koyduğum canın canıdır..

Gözlerin ki derin bir sonsuz derya,
Her bakışın bende taptaze bir rüya.
Kaybolmak en güzel sürgün, bil ki bana,
Seninle anlam bulur bu fani dünya.

Gülüşünle açar baharın rengi,
O bir mucizedir, eşi yok, dengi.
Kurban olsun sana, varlığımın cengi,
Sensin yaşamımın yegâne direği.

Sen içimde taşıdığım en büyük hazsın,
Hem yoldaşımsın, hem de sırdaşımsın,
Sen kendim gibi, candan çok sevdiğimsin,,
Sen benim vazgeçilmez, tek yoldaşımsın.

Yeter ki sen bak, bu sevda bitmesin,
Gönlümde açılan güller solmasın,
Bu aşkın ateşi ruhumu sarsın,
Sen benim ahiretin, son durağımsın.

Biliyorum sensin, ömrümün ilk ve son özü,
Dilimden düşmeyen, o sırlı tatlı sözü,
İsterse felek vursun, kapatsın her iki gözü,
Benimsin daima, bu kalbimin sana sözü!
Nurgül Anlara