Sevda Cephesi Şiiri - Semih Yıldız

Sen, muhabbetine muhtaç olduğum kadın;
Pencerenin ötesindeki kara kavruk gül.
Düşlerimde alnımla birlikte anılır adın.
Ben, bir pencere camına siperler kazan bülbül;
Sevda cephesiyle müsemma bir cephe açıyorum.

Ha girdim ha gireceğim.
Gönül kapını arala, eşiğindeyim.
Dizlerini salla bir sağa bir sola
Her lâhza beşiğindeyim!
Ar etmem, bilirim aşka davettir niyetin
Hem dizinin dibi beşiğidir medeniyetin.
Sen füsunlu bir kızsın,
Yüreğime bin uğraş verip ördüğüm.
Ne inkâr edilebilir artık,
Ne de saklı kalır bu kördüğüm!