Sessizliğin Kapısında Şiiri - Sinan Bayram

Bir nefesin ucunda başlar yol,
Ne doğu vardır, ne batı,
Zaman bir göldür — durgun,
Ve ben, suya düşen gölge.

Gözlerim kapalı bir âlemde,
Sesini duyarım taşın, rüzgârın,
Her şeyin içinde bir sır var,
Ve o sır, kendine bakmaktır.

Küllerimden doğmazsam,
Ben kimim bu sonsuzlukta?
Bir noktayım, bir dairede,
Bir hiçim — hakkın soluğunda.

Gecenin kalbi çarpar içimde,
Kandiller sönse de nur kalır.
Ve bilirim:
Hiçlik, varlığın en saf hâlidir.

Sinan Bayram