Serendipity Şiiri - Ahmet Oğuz Hoşöz

Hiçbir şey rahatlatamıyor beni
Kafiyelerimi görmek kadar
Öyle bir his tutar alır ki seni
Zevkime zevk katar

Sanırım bunlar şiir sayılmaz
Ama manevi değeri var
Benim aklımı kimse okuyamaz
Ama isteyene bu dizeler var

Öncesinde şunu belirteyim
Bilmeyenler için saçmalık var
Endişelenmemenizi söyleyeyim
Şiirlerimi yalnız sahibi olan anlar

Yürürken arkama bakmam
İzlenebileceğimi hep bilirim
Gördüğüm aracıları takmam
Onları hep yanıltabilirim

Fakat bazısı çok saçmaladı
Balık veriyorsun, kendi tuttu sanıyor
Sanıyor ki o kanmadı, aldanmadı
Kendini tek akıllı sanıyor

Ahmet kendine haksızlık ediyordu
Herkese yeter onun vicdanı
Maalesef yerçekimine meydan okuyordu
Değer verdiklerinin bir tarafları

Çoktan bıraktım sanıyordum
Ambalajlara kanmayı
Ürünün içine bakıyordum
Düşünmeden önce almayı

Fakat bir istisna oldu
İçi çürük bir elma aldım
4 ayıma mal oldu
Dertsiz başıma dert aldım

Bu öyle bir elma ki
İçi çok güzel görünür
Gel de kalbine bak gör ki
Orası simsiyah gözükür

Böyle bir elmadan ne beklenir
Ben söyleyeyim; olgunluk olacak
Böyle bir olgunluk ona fazla gelir
Maalesef yeri çöp olacak

Evet elmadan biraz yedim
Kalanları attım çöpe
Mide ağrılarından çok çektim
Bu benim kulağıma küpe

Hep şiirlerimi bitirirdim
Değişik birer kıtayla
Bu sefer de bitecek
Bir şövalyenin duasıyla

Ellerime vuruşmayı
Parmaklarıma savaşmayı öğreten
Dayanağım Rabbime övgüler olsun
O'dur benim vefalı dostum, kalem
Kurtarıcım, kulem, kalkanım
O'na sığınırım
O'dur insanlara önümde boyun eğdiren