Sen yokken donuk buralar Şiiri - Cıvan A ...

Bir kış gecesi şömine sıcaklığı gibiydin.
Bulunduğun her ortamı mutlu ederdin.
Tabi sonra sende her insan oğlu gibi gittin.
Sana değer veren insanın kıymetini bilemedin

Yokluğun insan vücudunun kansızlığı gibiydi.
Sen yokken el, ayak, kalp tir tir titrerdi.
Ansızın ruha bir ürperti çökerdi.
O an insana her şey donukmuş gibi gelirdi.

Ve sonra anladım ki sendin benim her şeyim.
Hem düşünüp durduğum düşlerim.
Hem bi türlü kurmayı bırakamadığım hayallerim.
En önemliside sendin benim yaşam sebebim.