Sensizliğin Mutsuzluğu Bile Bin Sevdaya ...

Yüzünün güzelliği hâlâ aklımda,
Ay gibi gülüşlerin hâlâ hatrımda.
O parlak görüntün gitmez ki hiç yerinden,
Sanki dün ayrıldım küçük ellerinden.

Sen gideli gök yüzüme bakmaz oldu,
O parlak gökyüzüne küskün, yorgun durdum.
Oysa sen benim için binlerce yıldızdın;
Kayıp gitmek yerine, hep gökte parlamalıydın.

Ne göğe küsüm, ne de boş bir inanca;
Yalnız yorgun bir kalp kaldı bu ayrılığınca.
Gördüm ki umut bazen çare olmazmış,
En büyük dilek bile kaderi bozmazmış.

Yokluğunun hüznü bile, sönmüş bir göğün kadar;
Bin sevdaya bedel şimdi—öyle ağır, öyle yanar.