Dün gece senle kavga etmişyikya
Sen bana kızıp yanımdan gittikten sonra
Her yer karardı bir anda
Korktum ve düşünmeye başladım
Demekki dünyamı sen aydınlatıyordun
Korkusuzluğum sen yanımda olduğun içindi
Senin yanımda olman yetiyordu dünyamı aydınlatmaya
Bunu nasıl anlayamamıştım
Ah aptal kafam! ::
Kızdım kendime aydınlığın senden geldiğini
Daha önce anlayamadığım için
Seni kırıp dünyamı kararttığım için
Senin beni ne çok sevdiğini unuttuğum için
Ve aslında sevginin karşılıksız olmadığını bildiğim için
Neler saçmalıyorum ben? ? ?
Biz senle kavga ettik az önce
Ve barışmamız için senin özür dilemen lazım
Benim değil! ! ..
Ama yinede hala heryer karanlık
Gelde karanlıktan kurtulayım
Yine aydınlat dünyamı
İstersen afta dileme
Ben senden özür dileyeyim
Yeterki gel....
Unuttunmu? ? ?
Ben karanlıktan çok korkarım
Nolur gel artık sevgilim
Söz seni bi daha kırmıycam
Çok korkuyorum karanlıktan
Yalvarırım geri dön, noluuur.....
Oda ne! ! ! !
Her yer birden bire aydınlandı
Canım benim...geldinmi yoksa?
Eeeeee.... sen gelmemişsinki
Ozaman nasıl aydınlandı heryer?
Noluyo yaaaa?
Allah seni kahretsin!
Sadece elektirikler kesilmiş! ! ! .......
Kayıt Tarihi : 9.9.2006 01:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!