Senin Gönlün, Benim Memleketim

Düşerken yıldızlar, sessiz bir geceye,
Gözlerimden süzülür hasretin ince ince,
Her köşesinde seni arar bu kalp yine,
Senin gönlün, benim memleketim, diye.

Bir gökyüzü serilir, mavisi umut dolu,
Her bulutta hayalin, her yağmurda soluğun,
Sen varsın ufkumda, gözlerimde sonsuz yolum,
Senin gönlün, benim memleketim, diye.

Yollar uzun, engeller dolu olsa da,
Özleminle yanarım her adımda,
Bu sevda, her nefesinle hayat bulmakta,
Senin gönlün, benim memleketim, diye.

Duyduğum her şarkıda sana dair bir söz,
Gökyüzünde yıldızlar, denizde yakamoz,
Seninle geçsin ömrüm, anılarınla sonsuz,
Senin gönlün, benim memleketim, diye.

Gözlerin bir liman, sakince sığınırım,
Sesinde bulur huzuru bu yorgun ruhum.
Sen uzak olsan da, yüreğinle yakınım,
Senin gönlün, benim memleketim, diye.

Seninle dolsun günler, geceyi aydınlat,
Varlığınla bu karanlık yollara umut kat,
Her şey sende başlar, sende biter hayat,
Senin gönlün, benim memleketim, diye.

Ve bir gün belki yollar ayırsa bizi,
Kalbimde hep saklarım o tatlı izleri.
Çünkü seninle doldu tüm güzel düşlerim,
Senin gönlün, benim memleketim, diye.