seni unuttuğum bir saatim bile olmadığımla
mütemadiyen yerleşik hayata geçtim
negatif bilim bunu bir belirti olarak yeterli bulmuş aşık olmak adına
seni unutamıyor olmamla
gökyüzü rahatlıkla mavi işte
gayette anlarsın beni
işte sabahın yedisi bizden memnun
işte bak sen
o filinta gülüşünle mahmur edersin göğü
çok bahtiyar olurum ya rabbim
hasetten hasat ederim beyaz ırkın ruhunu
evinizin karşısında durup beklemek tuhaftı
dahası kovalanıp kaçmadan
allah her şeyi kahretsin balkona çıkmazdın
tüm köpekleriniz ölsün
allah beni balkonunuz olarak yaratsa tek lafım olmazdı
gayette anlarsan beni serenya
bu bana kâfi olur nasip alırım
her şeye alışmış birer fâni olarak
sabahın yedisine lüzum ediyoruz
ve sanki her şeye alışarak helak oluyoruz
şimdi sen öyle aşıkken gökyüzüne rabbimin
günbatımları, orkideler,
her bir evresine ayın
ve bir bağ yoluna serenya
seni serdim yol boyu kendime
sonra seni sevdim
oniki yaşında bir çocuktum
sen cennete giden alengirli bi patika
allahtan yeterince istemedim diye mi
yolumu kaybettim serenya
çok aheste koştum gayette anlarsın beni
gayette anlarsan bile ben gitmişimdir artık
sonra mezarlar kazdım sana
hepsi yarım kaldı
ölüm tek diri gerçek olsa da
sen yaşamak için en güzel mezarlıksın serenya
sırtımdaki puştlu hançerle toprağına bulanayım
gayette anlamalısın beni
anla ki bulunayım
anla ki ben her gün ikindi vakti
kırlangıçların ağzıyla kemireyim gözlerimi
madem ki gözlerim dokuz yıldır görmüyor seni
madem ki kalbimdeki yangını söndürecek bir karınca yoktur
payeli bir budala olarak da benden ibrahim olmaz
çünkü kavmime senden başka felaket bulamam
bunu anlamayabilirsin tek lafım olmaz
27.09.2025 Antakya
Cihangir Yesilkaya 2Kayıt Tarihi : 28.9.2025 16:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!