Seni unutacağım, Halep kızı,
Çünkü o gün şiir yazmayacam
Malani bulup şarkı dinlemeyecem
Her gece uyanıp yıldızları izlemeyecem.
Seni unutacağım, Halep kızı,
Çünkü artık Tanrı'ya kavuşacam
Kutsal sayıp taşlara tapmayacam
Ve bir elçi bulup ona inanmayacam
Seni unutacağım, Halep kızı,
Çünkü artık çiçekleri koklamayacam
Ayrılık diye bir kelime tanımayacam,
Aşk dediklerinde inan ki ağzımı açmayacam.
Seni unutacağım, Halep kızı,
Çünkü incirler çiçek açtı,
Bebekler annelerinden dört nala kaçtı,
Laiklik din ile selamlaştı.
Seni unutacağım, Halep kızı,
Çünkü melekler indi, mezarlar açıldı,
Kutsal kitaplar bir bir haklı çıktı,
Saatler geri, tarihler ileri aktı.
Seni unutacağım, Halep kızı,
Çünkü balıklar denizlerde boğuldu,
Çöller güneşin altında kavruldu,
Âdemler Tanrı'ya hesap sorar oldu.
Seni unutacağım, Halep kızı,
Çünkü kuşlar göklere hapsoldu,
Karanlık aydınlıkta kayboldu,
Adalet hapishaneye şafak vakti konuldu.
Seni unutacağım, Halep kızı,
Çünkü kadınlar öldürüldü,
Namus bekçileri sokaklarda görüldü,
Namus sadece kadınlara öngörüldü.
Seni unutacağım, Halep kızı,
Çünkü müminin kılıcı kırıldı,
Zalim mazlumdan haklı çıktı,
Hak hukuktan ince bir çizgiyle ayrıldı.
Seni unutacağım, Halep kızı,
Çünkü elbiseler çıkartıldı, saçlar kapatıldı,
Başlar secdede, ruhlar ayakta kaldı,
İnsanlar Tanrı'yı çok yanlış anladı.
Kayıt Tarihi : 18.5.2025 00:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!