Umutsuz şekilde bir kalemin başında
Çıldırasıya bekledim.
Öylesine bekledim ki mürekkep kağıdı kıskanır
Öylesine bekledim
Öylesine bekledim ki dostlar
Dağların sabrı taşar.
Efkarlı bir gecede yeryüzü çatlar.
Ve saman kızılında bir sudan plastik,
Yağar betonların üstüne.
Öylesine bekledim
Öylesine bekledim ki anne!
Suların kafası atar.
Köpürmez Karşıyaka vapuru geçerken.
Ve ölümden kara bir karanlık,
Kaplar denizleri.
Öylesine bekledim
Öylesine bekledim ki baba!
Ormanlarda çıldırır.
Bir sigarayla bile kendini yakar.
Ve ateşten bir gömlek,
Kucaklar dev ağaçları.
Öylesine bekledim
Öylesine bekledim ki sevgilim!
Mürekkep kağıda sarılır.
Dağlar donar kaskatı kesilir.
Sular bile yorulur akışkanlığından.
Ormanlar sessiz bekler ölümü.
Ve dünya
Ve dünya
Tersine dönüpte çarpar yüzüme.
Sevmeyi
Gitmeyi
Beklemeyi
Ve ölmeyi...
05:09/2013
Kayıt Tarihi : 14.12.2013 05:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!