Sen söyle nasıl ayrılayım Şiiri - İsa Tan

seni söyleyecek kadar söz bilmiyor dilim benim

avucunda kalsanda sana uzanmıyor elim benim

deniz düşürdüm nehrine zemzem aşıktır zehrine

yak beni yar şehrine esiversin külüm benim

kapına geldikten sonra ölmeden öldükten sonra

ben seni bildikten sonra neme gerek ilim benim

derdindir derdime deva bir selamın cana şifa

çokmudur birdefa desen bana sevgilim benim

arzuhalim okunmazmı dost dostunu sakınmazmı

insafına dokunmazmı bu çektiğim zulum benim

gönlü fani geldim dile bunca sitem yeter güle

kalbimdesin şuan bile başka neredesin gülüm benim

sensiz her gece feryadu zarım arşı rahmana deyer

nerden öğrendinki dilber böyle sevmeyi sen

ruhum ellerini tuttuğum yerde kalıverdi

gül yüzüne hasretim her gün seni dilerim

sensiz zindandır bu dünya görmedim bir gününü

nur cemalin görsem eyer bin yıl zindana değer

yine gece oldu yine sen yoksun yine sadece hatıran var

derdimi dostuna gönderdim kanatsız kuş sana uçar belki

canım dedim gülüm dedim nazımı açar belki

ne fayda dost diye yılana sarılmışım belki

şimdi sen söyle bir yolu yokmu öğret senden nasıl ayrılayım

böyle sevda böyle özlem senden nasıl ayrılayım

irademde şaştı kaldı elim ayağım dolaştı kaldı

sende ben karıştı kaldı senden nasıl ayrılayım

gönül gönlümde söküldü senin kalbine döküldü

ayrıldık artık diyordum elvedasız gidiyordum

imkansızmış bilmiyordum sen söyle nasıl ayrılayım