Sen Ki; Şiiri - Aşkın Taş

-İnsanların bazen ne yapacağını bilmediği anlar vardır. O anlardan birine başrolüm şuan. Doludan alıp boşa koyamıyorum. Aksini yapmak biraz daha cazip geliyor gibi. Yaralar insanın dört bi yanını sarıyor. Ama yaralar katiyen sarılmıyor..-
Korkuyordum,biliyordun bunu. Hayatın bize ne gözle baktığını bilemiyorduk. Bilmeye çalıştıkca batıyorduk.
Seviyordum seni,biliyordun bunu. Ama kapılar bir-bir kapanıyordu soğuk koridorlardan sana kaçmaya çalışırken ben.
Özlüyordum seni,belki bunu bilmiyordun. Ben seni her özlediğimde; ne kadar şeytan varsa göğün kuytularında,inmek isterdi aklımın halka açık sahalarına.
Sen ki,hala en güzel olansın.
Sen ki,her düşündüğümde gözlerini; yarama tuz basansın.
Sen ki,en hüzünlü yanımda yaşayansın.
Sen ki,dinlediğim Ahmet Kaya türkülerinde bana ''merhaba'' diyensin.
Sen ki,adının her harfinde ayrı bir gizem büyüten yörüngesiz dolunay parçamsın.
Sen ki,dileklerimi tuttuğum ama sonrasında hiç göremediğim kayan yıldızımsın.
Biliyordun,seviyordum seni..Yalnızlıktan ürkerek alkole sığınmıştı hayatım, biliyordun..
-Kimse bilmez ölümle karşılıklı bir masaya oturup tek zarla barbut atmayı.Ve yine kimse bilmez kahrolası ölümün zarının hep yedi geldiğini.-