Sen Hayattın Şiiri - Yücekaya Ömer 2

Hint fakiri gibi fakirdi kelime haznem
Ve ben…
Gidişine şiir yazamayacak kadar kötü bir şairdim

…

G i t t i n
Beni deşilmiş bir yara gibi bırakıp gittin
Kursağımda bıraktın aşkı
Perşembenin gelişi çarşambadan belli der gibi
Kapıları çarpa çarpa
Köprüleri yıka yıka gittin
Her aşk bir vedayı hak ederdi
Sen vedasız g i t t i n

Kendini rengarenk bırakıp içimde
Kara çaldın bütün maviliklerime
Dilek bile tutamadan
Yaz yağmuru gibi yağdın geçtin

O nasıl gidişti öyle
Gidişin sûr’a nefes
Gidişin ferman mıydı cehenneme
Hasreti hamaylı gibi asıp boynuma
Bir yıldız gibi kaydın göğümden
Tekil bir sevdanın çoğul acısını saldın ömrüme
Gittin işte…
Başın erdi mi göğe

Bütün kinini kusar gibi öyle bir gittin ki
Öyle bir çektin ki ayrılığın pimini
Geri dönmezsin sandım
Her katil cinayet mahalline geri gelse de
Yakıp yıktığın bu viraneye bir daha gelmezsin sandım

G e l d i n
Kimsesiz bahçelerde açmış bir gül gibi solmuş
İpi kopmuş tespih gibi dağılmış
Kaya kovuğuna hapsolmuş su gibi çürümüş g e l d i n
Eşini kaybetmiş bir çorap gibi yalnız
Kurşunu bitmiş bir silah gibi umarsız g e l d i n

Titreyen dudaklarınla konuşmak istedin konuşamadın
Dermansız kollarınla sarılmak istedin sarılamadın
En gizli yerine, o örtülü gözlerine baktım
Gözlerinde bizden bir iz,
Gözlerinde bize dair bir giz aradım

Rutin dünya işleri vardı gözlerinde
Sanal mutluluklar
Taksitlere bölünmüş hayaller
Ve jelatin kaplı yalanlar vardı
Biz yoktuk

Sen hayattın sevgili
Işıl ışıl bu hayat vardı o s/isli gözlerinde
Biz yoktuk.