Sen gittin diye,yazmıyorum artık.
Ne güzel nameleri,ne de pembe şiirleri...
Sen gittin diye,kuşlar uğramıyor artık.
Ne kırık camlı pencereme,ne de kurumuş bahçeme...
Sen gittin diye,çiçekler açmıyor artık.
Ne beyaz karanfiller,ne de kırmızı güller...
Sen gittin diye,sevmiyorum artık.
Ne doğan güneşi,ne de aldığım nefesi...
Sen gittin diye,ellerim tutmuyor artık.
Ne yorgun kalemi,ne de üzgün çiçeği...
Sen gittin diye,görmüyorum artık.
Ne masmavi denizi,ne de senden bir ayak izi...
Sen gittin diye,geçmiyor artık.
Ne kapımda kervan,ne yüreğimde sevdan...
Sen gittin diye,sen gittin diye!
Ruhum gitti,sevgim gitti,ömrüm bitti! ! !
SEn gittin diye,artık ölmeiyorum bile.
Sırf,sen gittin diye...
Kayıt Tarihi : 11.10.2004 22:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!