Sen geleceksin diye Şiiri - Veysel Koşar

sen geleceksin diye yeniden
ne varsa önceki yazdan
dalımda budağımda
biraz poyraz biraz karayelden
süpüre süpüre savurdum kendimi

sen geleceksin diye yeniden
kestim dimağımın suyunu
tenimi yamadım ayaz gecelere
sıdkı sıyrıldı önceki mevsimin
kırağı düştü dilimdeki hecelere

sen geleceksin diye yeniden
yüreğime tohum ettiklerimi
ak kefenlere sarmaladım
selamı okudu rüzgarlar
telkinler yedi kısalan günlerden

sen geleceksin diye yeniden
yanımda yöremde kimler varsa
usul usul bir daha görmemek üzere
kuru bir ıslığa saldılar
tipiler yedi,
çürümeye kaldı bedenim

ve sabrın nüvesine an, düşünce
ılık yağmurlar suladı beni
kristal bir damla yürüdü canıma
cemreler düştü tek tek
bağırdı gökten inen asalar
kabardı bağrım
çapağı gitti gözümün
efsunlu diyardan
sökün etti kervanlar
ebem kuşağından almış boyun bağını
can bağı kılmak için bana
asuman duvaklı
çiçekli basmalar üzerinde yârim
halvete bekler gördüm...