Yansı Şiiri - Münzevi Zeyrek

Sen baktığında zaman yavaşlar.
Çay bardağının içinde boğulur,
saatlerin sessizliği.

Dünya durmaz.
Nefes unutur kendini.
Bir an, yalnızca bir an.
Her şey bakışınla başlar.
Belki de orada biter.

Ben, hiçbir yerde yokmuşum.
Sen yoksan...
Yalnızlığın tam ortasında.
Takvim yapraklarının solgun sayfalarında...
Sessiz ve unutulmuşum.

Seninle sokaklar...
Labirent olur,
Orada kaybolmak,
Belki de yeniden seni bulmaktır.

Sen, içimde büyüyen şehir...
Mavi, kırmızı, beyaz...
Ben, o şehrin sakini...
Sokak lambasının altında titreyen.

Aşk....
Kimsesiz mezarda açan çiçek...
Şehrin göğünde yükselen duman...
Biz...
Birbirimizi buldukça daha çok kaybolan...