Selam Olsun Şiiri - Murat Gezici

Bilemezsin,
Yıkılışı olur erkek adamın bazı gecelerde…
Buhran çöker üstüne,
Bilemezsin sözü geçmez kadere,
Bazen son kaçınılmaz olsa da…
Bir oda dolusu hasreti içine çeker amma,
Yüz vermez nankör bir sevdaya…
Ölüm değil toprakla beni haşreyleyen,
Veda değil bir intikamın adını durmadan söyleyen.
Çaresiz kalırsam yaslanırım soğuk duvarlara,
Ve ensemde Azrail'in soğuk öpücüğüne bırakırım kendimi.
Gel etme demem sana,
Eyvallah hiç demem.
Yıkamazsın bu adamı.
Vuramazsın beni nankör sözlerinle.
Bilir misin;
Her gecenin sessizlikteki göz yaşlarını,
Bilir misin;
Seni andıkça güllerin bile ağladıklarını,
Bilemezsin….
Bilemezsin;
Göğümde isyan bulutlarının kan rengi fırtınalarını,
Bilemezsin;
Bir yaprağın dalında yeşerirken nasıl koparıldığını,
Bilemezsin;
Erkek adamın ağlarken göz yaşlarını içinde topladığını…
Gel demem sana,
Hele kal hiç demem…
Gidişlerini izlerim ardın sıra,
Ama dur gitme demem sana yar!
Sen bir gidişle gittin,
Ardında nice tozlu yolları gönlümün…
Sen bir yıkışla gittin,
Ardında bıraktığın tüm yılların üzerini örttün…
Kendin bile bakmadın geriye,
Ve sen artık öldün…
Bırak bütün rüyaları kendi alemine,
Bırak bütün sevdaları yetim yüreğime…
Senden geriye ne kaldı bilmiyorum,
Selam olsun sevdalılar defterine…
Selam olsun yiğitler alemine…
Benim sevdamdan geride kalanlara,
Tüm yığıntılara,
Tüm yıkıntılara,
Tüm yarıda kalmışlara,
Selam olsun…
Ayrılığımızı cümle alem duysun,
Bitmez denilenden geriye kalan kırıntılar
Senin adın olsun.