Anlatabilsem bir kelimeyle bütün acılarımı
Kurtulabilsem harflerin lanetli labirentinden
Ya da bir cümlenin içinden uzatıp ellerimi
Yüreğine iliştirsem acılarımın manzumesini
duvar duvar etrafımı saran yokluğunun içinden
An olur deli bir güvercin gibi salınırım dağlarda
Kendi mesafelerimi biçerek geçerim
bütün vadileri
An olur yaslanırım küflü bir pencere kenarına
Hayaller kurarım, umutlar biriktiririm yarına...
Şuleli bir hasretin kıvılcımlarıdır bakışların
Firkat rüzğarları gönül vadilerinde dolaşır
Hoyrat bir iftirak gönül kapısını taşlar
Her nefesinde bir bahar hüznü
Bilirsin konuşamam nutkum tutulur
Püryan olur yüreğim ağlayamam
Bir tren gibi
Hayatın rayları üstünde
Aheste aheste gidiyorum
Ömrün son dem tüneline
Bulut bulut efkar iner gözlerime
Kolay değil öyle yitirmek
Sar haydi umudunu
Son zemheri bu
Kanadın kırılmasın
Bak dağlara
Dağlar yeşillenecek
Unutsam bütün kelepçeli hüzünlerimi
Kalbim hep sende dursa
Saatler hep seni bana kursa
Seninle başlasa zaman seninle son bulsa
Unutsam bütün kelepçeli hüzünlerimi
Gitmek
Kalan güzel hatıralara rağmen
Biraz hüzün , biraz gözyaşı , biraz hıçkırık
Unuturuz , kalbimizde ne varsa
Sustuklarımızın yanında yaşadıklarımız
Kalırsak inciniriz , kırılırız
Kuşattın kahrın ile bütün şehirlerimi,sokak sokak nefretini bıraktın köşe başlarına,her gece varıp sonra rüyalarıma zehrini damıttın yokluğunun , zincire vurdun bahtsız ellerimi. Oysa ben yüreğimin en şehrayin kapılarını açtım sana ,gönlümün en yaldızlı tahtına kurdum otağını, en nadide çiçeklerimi döktüm yollarına.Sen ,Viran ettin ömrün en taze baharını.Harab ettin gençliğimin sevda çağını.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!