Anlatabilsem bir kelimeyle bütün acılarımı
Kurtulabilsem harflerin lanetli labirentinden
Ya da bir cümlenin içinden uzatıp ellerimi
Yüreğine iliştirsem acılarımın manzumesini
duvar duvar etrafımı saran yokluğunun içinden
Bir çocuk sesleniyor bana
Yüreğimin kuytu köşelerinde
Ayaklarını duvarlara vura vura
Kan ter içinde soluk soluğa
Çağırıyor beni eski sokaklara
Yarım kalmış hayallerime
Kuşattın kahrın ile bütün şehirlerimi,sokak sokak nefretini bıraktın köşe başlarına,her gece varıp sonra rüyalarıma zehrini damıttın yokluğunun , zincire vurdun bahtsız ellerimi. Oysa ben yüreğimin en şehrayin kapılarını açtım sana ,gönlümün en yaldızlı tahtına kurdum otağını, en nadide çiçeklerimi döktüm yollarına.Sen ,Viran ettin ömrün en taze baharını.Harab ettin gençliğimin sevda çağını.
Kaç yabancı şehri biledim topuklarımda
Kaç yangın bıraktım ardımdan
Aynalar kırıldı, yollar toz duman
Ben zamanı tuttum
Beni de mağrur sevdan
Adımız bizim
Bir gece yarısı gastede
Zulmün namlusunda
Ölümün burcunda
Kahredilmenin en belasında
Çetrefilli başlangıçlar
Şuleli bir hasretin kıvılcımlarıdır bakışların
Firkat rüzğarları gönül vadilerinde dolaşır
Hoyrat bir iftirak gönül kapısını taşlar
Her nefesinde bir bahar hüznü
Bilirsin konuşamam nutkum tutulur
Püryan olur yüreğim ağlayamam
Bir tren gibi
Hayatın rayları üstünde
Aheste aheste gidiyorum
Ömrün son dem tüneline
Bulut bulut efkar iner gözlerime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!