Sebeb-i hayatım Şiiri - Fatih Degirmenci

Tuğba’ma

Ümitsizlik çöllerinde kavrulup yandım
Kafamı gömüp uyumakta buldum çare
Dipsiz gafletimden nurunla uyandım
İmar etmeseydin olmuştum çoktan virane

Mutsuz ve yalnız gezen adamdım
Varlığınla ettin beni bahtiyar
Hiç sevilemeyeceğim sanmıştım
Aciz bendeni seçtin kendine yar

Açamadan kuruyan tomurcuktum
Gövdemde yeni sürgünler verdin
Büyüyemeden ihtiyarlamış çocuktum
Yoluma yaşamak ümitleri serdin

Sen hem sebeb-i mahvım hem hayatımsın
Ateşinle ısıtırsın da yakarsın da
Sen benim takvimimin miladısın
İstikbalimi yazarsın da yıkarsın da