Sandal Barınağı Şiiri - Hayrettin Turan

Sandal barınaklarını en çok
sarhoşlar için yaparlar
balıklar satılınca sofra kurulur.

En güzel balık, en güzel insan
en büyük yalan, en güzel akşam
denizden döndüyse burada bulunur

SANDAL BARINAĞI

(I)

Sen de bu sandal barınağında öleceksin benim gibi

demişti bir gece babam
çekilmiş sandallar gibiydik
salkım söğütler altında
içtikçe güzelleşirdik
sandal barınağında

Herkesin bir derdi vardı
dertsiz adamı deniz aldı
her derde uygun bir şarkı
her şarkı mazide bir kadındı

Sandallar gibiydik ahşap ve yorgun
karada pullarımız kururdu
denize bir atsalardı bizi
tüm dertlerimiz savulurdu

Ben sandal barınağında öleceğim babam gibi

ayağıma çelme takacak
çekilmiş bir kayığın ipi
yağlı bir çekekte
hikayem son bulacak
denize indirecekler cesedimi
cenazemi balıklar kılacak

(II)

Beni balıklar yesin toprak değil
bu her denizcinin hayalidir
bir intihar süsüdür ecelimiz
yunusları anlamanız gerekir

büyük sözünden çıkmayız
yetmişlik yeni rakının
romantik korsanlarıyız
sandal barınağının.