Sallantının Kraliçesi

Tahterevallinin bir ucunda ben
Sırtımda taşıdığım ağırlık, sizin hafifliğiniz.
Yükselişiniz, bir rüzgârın sırtına binmiş
Kağıttan uçurtmalar gibi.
Bilirsiniz o yükseklikte sallanan ipler,
Benim dengemi kaybetmeyişimden gerilir.

Diğer uçta gülüşleriniz, alkışlarınız
Sanki zafer sizinmiş gibi.
Oysa ben, toprağa kök salmış bir çınarım
Her inişim, bir çıkışınız
Ama bilin ki her çıkışınız,
Benim sabrımın ipinde sallanır.

Canım sıkıldığında kalkarım.
Bir adım geriye, bir nefes aralığı
Yükseldiğiniz o an,
Boşluğa düşen bir taş gibi sessiz.
Çünkü biliyorsunuz;
Tahterevallinin hikâyesi,
Yere değdiğinde başlar.

Yükseklik korkunuzu besledim,
Ama düşüşünüzü seyretmeyeceğim.
Çünkü ben,
Dengeyi bozan değil,
Yeniden kuranım.
Ve bilin ki
En hafif dokunuşum bile,
Sonsuza dek sallanmanızı sağlar!