Bir yanım gül bahçesi
Bir yanım diken tarlası
Ne gülmeyi bildim
Ne de ölmeyi
Kalan çilesini çekiyor da
Acep mutlu mu giden?
Seni sevdiğime beni pişman ettirme
Yâr diyerek kor ateşi şu canıma basarım
Yağmur olsan bir damlana el sürmem
Bir kötünün elinden, tutar giderim
Seni sevdiğimi cümle alem biliyor
Demek sen de gidiyorsun
Beni terk ediyorsun öyle mi
Hani daha dün herkes gitse de ben gitmem
Ölürüm de seni terk etmem diyordun
Bak gidiyorsun işte
Verdiğin onca söze, ettiğin yeminlere rağmen
Gezdim de koca devri alemi
Senden gayrı bana dost bulamadım
Sevdim, fetih ettim nice gönül-ü
Senden gayrı sadık yâr bulamadım
Aşk dediler ateşin nar/ına düştüm
Gönül yorulurmu demeyin!!!
Vallahi yoruluyor...
Konuştuğunda dinleyeni,
Anlatınca anlayanı,
Ağlayınca sileni,
Sevdiğinde seveni olmayınca
İnsan insanın gözünde tüter mi
Yanıyorsa seven sevdiklerinin uğrunda
Vallahi tütüyor
Burun direği de sızlarmıymış deme
Nefessiz kaldığında kapat gözlerini
Getir özlediklerini gözünün önüne
Ha ayrılık, ha ölüm, farkı yok, ikisi de hüzün, ikisi de hasret
Arasında ince bir çizgi, ikisi de ateş, ikisi de kasvet
Selamsız varlık mı, hesapsız yokluk muydu asıl afet?
Rüyalara yeter mi, dünyalara sığmıyorsa nedamet?
En ağır acılarıma gözyaşları olur mu kefalet?
Tutsan yanarsın, bıraksan kaybeder, ne zor şeydir mesuliyet.
Yaram kabuğunun son tutumunda
Ha bıraktı, ha bırakacak
Canım kirpiğimin ucunda bir damla yaş
Ha düştü, ha düşecek
Ömrüm dünyanın kıyametinde
Girmişken hâk'kın hâk yoluna
Önüne dikenler çıkacak hanım
Sakınırken mahremin kem gözlerinden
Örtüne el uzatacaklar hanım
Örtünmek farzdır bir tarz değil
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!