Sevda diyorum azizim
Adamı şair eder kadını şiir
Her kalpte aynı değildir
Kimini pişirir mecnun çölünde
Kimini savurur hoyrat yelinde
Hani seversin ya
Ölçmeden, tartmadan, umursamadan
Doğru mudur?
Yanlış mıdır anlamadan!
Sadece seversin,
Ta ki kalbin yorulup,
Sevmek nedir bilir misin?
Sevmek seni seviyorum demek değildir sadece,
Sevmek şükretmektir, tamah etmektir
Acılara, dertlere ortak olmak, birlikte göğüs germektir
Beraber gülüp beraber ağlamaktır
İmtihandır derstir ödevdir
Bir gülü sever gibi sevmek gerek sevdiklerini
İncitmeden, koparmadan koklamak
Rengi solmasın diye bulut olmak gerek
Güneş olmak gerek üşümesin diye, toprak gibi vatan olmak
Üzerine düşmek yağmur misali, can olmak gerek
Lisanını konuşmak için, bülbül olmak gerek
Onları kitap edip yazarken
Şair denen adamlar
Okumasını bilmeyenlere yazılmıştı
Şiir gibi kadınlar
Hiç boşuna şikayet etmeyin
Ona gelen bana gelsin diyerek,
Yüklendiniz ne varsa omuzlarınıza.
Sonuç?
Onlar dereyi geçip yol aldılar,
Kayıplar diyarına
Şimdi değil
Belki bu söndür diye
Her defasında affettikleriniz
Hayatınızı mahvedip
Ömrümü boşa tükettim
Dediğinizde anlayacaksınız
Yâr deyip yara açanlarım
Dost deyip de kaçanlarım
Derdime dert katanlarım
Size ait bu eserler
Saçımdaki beyaz teller
Bugün benim doğum günüm
Ne sevincim, ne heyecanım var bu güne dair
Sanki bu son doğum günümmüş gibi
Garip bir his var içimin taaa derinliklerinde
Delice fırtınalar kopuyor gönül denen şehrimde
Hayatımda geldiğim son nokta
Nargiledeki tütün sıcağa hasretken
Kül olmuştur ateşdeki kömür
Çaydanlıkdaki su,
Kaynamaktan buhar olmuşken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!