Roman 1 / Yeraltı Şiiri - Okan Akan

I.

Tecrübesiz bir yağmurda her şeyi anladı biri.
Issızlaşınca telaşlı mekanlar,
Hoyratlaşınca sürgün zamanlar,
Ve kaosa bulanınca ısrarsız eylemler...
Ne sükut oldu ne de haykırabildi hakikati.

Yağmurdan kaçmak için değil;
Sığınmak için koştu meskununa, evine.
Lakin dünyaya sığamadığını gördü
Biraz kendine geldiğinde.

II.

Aralıklı kapısını örtmeden
Gri penceresine baktı.
Önce zamanı inkar etti, yerçekimine karşı koydu;
Bir yandan gözyaşlarını tutarken.
Sonra savurdu yargılarını
Penceresinde gezinen insanlara.

III.

Bazısı çelimsiz bakışlarla
Atıyordu yorgunluğunu.
Zihnen sarsak, sitemkar ve kararında kirli.
``Kimi telaşlı, mağrur, çılgınlığında çağın,
Hak etmediğinin tamahında kimi..``
``Rab`` dedi, ``Henüz geçen saat ne kadar da mutluydum oysaki``

IV.

Acılı günler geçirdi,
Körelmiş haftalar bitirdi,
yılgın yıllar bıraktı ardında.
Tecrübesiz bir yağmurda her şeyi anlayan biri,
Ölürken , kurak geçen ömrünün
Hüznüyle yumdu gözlerini.

Ankara / Mart 2023