Rafet Türk Şiirleri - Şair Rafet Türk

Taburcu oldu yüreğim,gönlünün dehlizlerinden,
artık ne içimde yarasın, nede ilacım,
kötürüm hastalar gibi emekledim,süründüm eşiklerinden,
artık ne yüreğimdesin, nede başımda tacım...

İlhamı değilsin duygularımın,

Hayatı hep boyumdan büyük yaşadım... An geldi,
yetmedi nefesim, kesildi takâtim, gücümden bir hayli fazlası gerekti...
Belki hataydı çoğu yaşanmışlıklarım, olsun... Hiç gocunmadım;
''Denizlerde büyük olurmuş, ama dağlar kadar sessiz olamaz'' dedim,
yeri geldi avazım çıktığınca sustum...
Mesela boyumdan büyük sevdalara kulaç attım,

Adın şakaklarımdan içeriye sokulmaya başladığın da,
anlamaya başlıyordum, hayatımda istediğim hiç bi şeyin gerçekleşmeyeceğini;
Ki bundan'dı tebessümlerimin yüzümden yüzüne hep sepya tadında yansıması...
Bundan'dı kirpik uçlarımda hayallerimin boynuna yağlı ilmeği geçirip,
iskemlesine okkalı bir tekme atışım.!

İstanbul / Ben Gidiyorum...

Tutundum,
çırpındım, düşmemek için...
Uçurumlarının kenarında tutunacak elim yoktu,
el vermedin...

Bakışlarım yüzüme kapanan demir kapıların eşiğine dökülüyor,
üzerine beton dökülmüş pişmanlıklar,
dalları budanmış serzenişler,
palyaço ruhunda insanlar... Ense kökümde birden beliren derin bir yara...
Soğugunda üşüyorum asi ayazların, gece tan yerine hasret,
gölgesinde yürüyorum duvarların, etrafım dikenli teller le çevrili,

Zamana bırakmak yerine,
elimin tersiyle itip,
çekiyorum kendimi zaman’dan...
Dilimde Besmele’m, Cenneti gördüm gözlerinin pusunda,
yüreğimin kepenklerini araladım,
korkma,

Anlamsız kalıyorum, aşkına ecnebi kalışıma,
içim içinden geçeli epey olmuş;
ayakları altındayım şehr-i İstanbul’un, ne biraz az,
ne de biraz fazla... Avuçlarımda iğde yaprakları,
toplayıp sevdamı, düşme cesedimin ardına...
Sesime basma ey Aşk’a rutin kaldığım Kadın.!

Ufak tefek bir uzaklığa takıldı ayaklarımız...
Yüzükoyun yuvarlandık yere,
önce dizlerimiz, sonra kalplerimiz kanadı...
Bayırlardan geçtik önce, yürüdük bi müddet,
tırmandık, koşar adım geçip gittik,
dağ- tepe demeden seğirttik, ama biz seninle asla düz bir yolda yürüyemiyorduk...