Hiç bitmez sanardım okuduğum masalları.
Ne kurt kazanırdı en sonunda
Ne de tavşan ilk bitirirdi yarışı
Ne de kirlenmezdi uyuyan güzeller.
Sonunu bilmediğim bir masaldık,
Elin soytarısına yenik düştük.
Sende bir alışkanlıksın işte!
Bir sigara, bir alkol belki de boş hayaller..
Hiç olmayacaktın,
Zaten de olmamıştın
Bizi bekleyen sokaklarda.
Saçların vurdu kıyılarıma,
Senden her kaçmak istediğim zaman.
Sordum gelip geçen insanlara
Tanrının gazabıydı dalgalar.
Vapurların sesi
Omuzlarında kocaman bir yük sırtlamış gidiyorsun dünyayı,
Arkanda bıraktığın tozlu yollarda ayak izlerin..
Bomboş sokaklar ve tanımadığın yüzler ardı ardına geçip gidiyor..
Karamsar olmak belki de doğanda var.
Kelebek ömrü kadar süren ilişkiler hayatını iyice boktan bir hale sokmakta...
Düşler etkisini azaltmakta ve en kötüsü hayallerini bir başkasına satmakta.
Şimdi sen gideceksin ve ben seni unutacağım.
Belki bir hafta belki bir ay
Belki de bir yıl göz yaşı döküp,
Adını bile hatırlamayacağım.
Bir gün ben gideceğim.
Eğer göz göze gelebildiysem seninle,
Ve gülümsediyse bana dudakların,
Benim olmana gerek yok.
Çünkü o günün en şanslı adamı benim.
Sen mutlu ol!
Hep sev, insanlardan soğuma.
Onlara gül, çiçekleri mutlaka sula.
Bir gün bitince,
Yeni günü ilk sen karşıla.
Olur da üzülürsen de hiç ama hiç unutma:
Bu gece kendimi gökyüzüne adıyorum.
Yıldızlarla dans edip,
Gezegenlere aşık oluyorum.
Her bir göktaşında kaybolup,
Uğradığım galaksilerde seni arıyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!