1996 yılında Konya’nın Selçuklu ilçesinde doğdu ve halen o şehirde yaşamaktadır. Aslen Karamanlı olan Oğuzhan Demir, ilköğretim ve lise eğitimini yine Konya’da tamamladı. 2016 senesinde Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi’nde Çağdaş Türk Lehçeleri ve Edebiyatları bölümüne başlayarak lisans eğitimi için adım atmış oldu. 2020 yılında “Kırgız El Comoktoru” adlı kitap üzerine transkripsiyon ve aktarma çalışması yaparak lisans bitirme tezini sundu.
İnstagram////@oguzhandr70
Büyüğü örnek, küçüğe saygıdır yürek
Lakin, çıkmasın karşıma hadsiz, ürkek!
Bir davet misalini anlatırım
Anlamayana ne etsin kalem ve bilek
Miskinlik çöktü üzerime
Yılgınlık taştı bedenime
Yine de uğraş veririm,
Yerleşmiş zehri atayım diye
Üstüme çektim mehtabı, bulutların ardından
Karanlık oldu, ışık yoktur çağından
Yollar da kalabalıklaştı şimdi her yanımdan,
Kendim ve yine mehtaptır, aynı yerde duran
Sarmış her yeri etraflıca her zamanki zehir
Artık zihin terbiyesini de geçtiler şu vakit
Sürekli bir meşguliyet çabası günler,
Bu günler içinde insanın solacak çiçekler
Bir istek var şuan içime yansıyan
Direnirim gücüm yettiğince meydanda
Dostlarım var hep içimi okşayan
Yari beklerim her zaman en güzel mekanda
Beklenilen saatte düşersin
Kırık bir kağıda sinersin
Her yer siyah...
Zihnime bağlanmış kilit gibisin
Çıkamam oradan
Hayatın tozu gibidir dünya,
Kuytuda olmak için uğraş verir kimileri!
Ve ne yapsak nafiledir hayata,
Doymak bilmeyen ne çok canlı vardır!
Belki insan belki yarasa.
Geriden geldim ben Dünya'ya
Ayaklarım ileriye varmazdı
Hasta bir kalemi aldım avucuma
Titreye titreye kalemim kanardı
Çalıntı kelimelerle bağırıp durursun
Bir eğri bir doğru karışmış solursun
Bir yerde basılmamış bir eser mi aradığın!
O halde sende hırsız olmuş gider yorulursun
Türlü sıraları tattırdı dönen çember
Bir türlü yetişemedim günlerim oldu zemher
Ne boş vakittir gelmişim buralara
Buralardan tek aldığım bir yudum keder
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!