O Eski Yazı Şiiri - Fatih Muhammed Bozdağ

İnsan sarraflığının boşluklarıyla örülen ruhumu dinlendirmeye çalışsam da dillenmesine engel olamıyorum şimdi...
Bütün dikkatini toplamalısın. Şiirdeki o büyük giz burada saklı.
Okuduğun, şairliği yakıştırdığının hayat şiiri...
Kim bilir kaçıncı senfonisini besteliyorum, kaçıncı dizesini yazıyorum şu yalnız kalabalığın hatırına. Hayatta kurtarılmayı bekleyen daha kaç şiir, kaç şair var? Ah şiirler ah!
Onlarca yazılan dizelerin, tonlarca anlamını yüklenir sırtına şiir.Beyin göçü başlamıştır artık...
Kalbindeki göklere, dağları, uçurumları yakıştırır bazen şair.
Bazense okyanusa, koskoca bir selvi ağacını...
İhtişamlı duruşuyla poz veren çınara, yapılan nispetin ödülüdür gizem.
Sen bilmezsin...
Okumanın bahşetmiş olduğu sarraflar çarşısında, gezmeyi de!
Kalplere hapsolanların ardından, incecik yükselttiği göğe sigara dumanının ta kendisine kendini kazısa da, kendini bulamaz kalplerin yanında. Kaybetmiştir kendini kendi kazısında. O eski yazısında...