Erken mavi yaz sabahı
kıyısında kalmışım anıların
uzaklaşırken beyaz yelkenli
kırlangıçlar Sisam'a doğru
suskunluğunda o yetik adanın
küllenmedi daha hiçbir aşk, hiçbir acı
Bu şehre daha önce de gelmiştim
akasyalar,yalnız akşamların
suskun gölgesinde gücenik
ayazı iliklerime işli Salacak
Yağmurda gümrahtı kokusu ağaçların
Gözlerinle baktım bu şehre
ağır esen yele karşı,gökdelenler
harıl harıl kalabalık caddeler;
mavi bir aşk kokusu vitrinlerde
kime sorsan;
hepsi yabanci,ayrı diyarlardan
Kopmuş bir uçurtmanın ipiyim ben,
görmüyorlar beni, gelip geçenler
ne ağaçların gölgesi, ne de çayırların yeşilliği kaldı bende
dalıveriyoruz arada bir eski günlere
koşumuzun kızı Beyhan'ı gördüm
bir Ege denizi, bir yaz güneşi kadar sıcaktı
Beni şair yaptın
peşinden parça parça ettin,
Al! işte senin olsun tüm duygularım
hoyrat bir yüreğim var içinde
hüzzam şarkıları dinlediğinde,
her nağmesinde Üsküdar iskelesini hatırla
Ne zaman gözlerini hatırlasam
mesafeler küçülür birden
gülümsüyorsun bana
ve büyük bir yangın olur içimde.
Binlerce yıldız oluşur gözbebeklerimde
Sevda yakıcı bir sözcük
gurbetlerin büyüttüğü büyü
ne kadar özlesem o kadar uzak
bildiğim bir yıldız gökkubbede
titrek ışıkları yalnızlığıma
Sil baştan yeniden yarat
kaldığı yerde
yıllarca tutsak olduğum gölgene
çocuksu gözlerine
ve binlerce gurbet yaşatıp ekle anılarıma
Ayrılık kara kazanlarda kaynadı
alevlerle yandı tutuştu
boş kaldı einde ki elim
İndirdiğim senin gözlerindi yıldızlardan
buldum seni artık ağlama Ege'li çocuk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!