Gün doğanda yüreğime
Ezilir inceden
kanar kendince
Perdelemesi gibi gülü
hoyrat ellerin
bir karabulut
(İ) rdeledim şöyle tüm kümeleri
(Y) okmuş bu grubun benzeri dostlar
(İ) yi olan grup şu demeleri
(İ) ksirsiz şurubun benzeri dostlar
(N) asılda dostane muhabbet varmış
Ne desek bunlara geçmez sözümüz
Fethetmişler aga içten kaleyi
Bak seneler oldu gülmez yüzümüz
Biz nidelim aga Televoleyi
Barlar ünlülerle dolup taşarmış
Kapat gözlerini gülümse ama
Sus n'olur konuşma yanar yüreğim
Bakışın ok olur batar bağrıma
Bir sessizlik vakti kanar yüreğim
Gözlerin yetiyor söyleme bir şey
Ah! saf aşık ah
Böylesine sevmek senin neyine
Bak gözlerini diktin
Daldın derinlere yine
Bilmez misin adam gibi sevmenin zor olduğunu
Hiç görmedin mi
On Dört Şubat neymiş öyle
Benim günüm yeter bana
Yaklaş hele biraz şöyle
Gerçekleri deyim sana
Sevda nedir bilmez ama
Yaprakların hışırtısı
Kuşların senfonisinde
Parkın buruk neşesinde
Suyun şarlayan sesinde
Sallanarak geldi Topal Güvercin
Neredesin sevdiceğim
Günlerimi zehir ettin
Hasretinden öleceğim
Gözlerimi nehir ettin
Yüreğim kor oldu yanar
Çok şey yaşadım, neler tanıdım kırkına varmadan,
Beni üzenler oldu, ben üzdüm farkına varmadan,
Gül yüzlü güleç dostları çağırdım gönül evime,
Madrabazın, namerdin şu dönen çarkına sarmadan.
Hürdemi
Mavi biliyordum gökyüzünü Anne.
Toprak çiçeklerin rengindeydi hani.
Bahçeler kuruluyordu da Anne,
“Çocuk Bahçesi” diyorlardı ya adına.
Şeker, çikolata, dondurma filan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!