Şiirin de anlamı kalmadı bu çağda,
Baksana sevginin adı bile değişmiş.
Fedakâr Mecnunlar aynı haykırışlarda,
Fakat o eski Leylalar yok olup gitmiş.
Adına özgürlük denilen gevşek furya,
Her taşın altından çıkıp seslenir olmuş,
Sadakat, ihtiram atılmış bir tenhaya,
Sevgiler ise beş ayda tükenir olmuş.
Sevenin kıymeti tıpkı bir toprak kadar,
Ayakaltında çiğnenmiş önemsiz olmuş,
Nerede uğruna ölünen güzel aşklar?
Şimdikiler eşya gibi değişir olmuş.
Gidebilseydim geri söylerdim Mecnun'a:
Kalbini de takdim etsen avuçlarında,
Basılmamış yeri ayırsan da solunda,
Yetmeyecek çünkü sevginin adı bitmiş.
Gayrı aşk meşk hikâye topunun gözünde,
Bir gram sevgiye aç Leylalar nerede?
Şimdikilerin derdi sosyal takipçiymiş;
Eski Leylalar birer birer çoktan gitmiş...
Çarşamba, 19 Şubat 2020 (Son Kıta:18 Haziran 2020)
Yunus Emre İspirKayıt Tarihi : 2.1.2021 20:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!